Waar het een eindigt, begint het ander!

Lieve allemaal,

Ondertussen heb ik mijn vertrouwde woonplaats Melbourne met pijn in mijn hart verlaten (gelukkig ben ik in december weer even terug). De afgelopen 3 maanden heb ik een super tijd gehad in Melbourne met mijn onderzoek, op avontuur in en rondom Melbourne en ontzettend veel nieuwe mensen leren kennen. Op dit moment bevind ik me in the red centre van Australië, Alice springs. Wat een verschil met Melbourne, in vrijwel alle opzichten! Toeristen (hier veel meer, waaronder veel Nederlanders (en Britten!)), de natuur (waar Melbourne nog iets van groen heeft, is Alice Springs rood, zanderig en droog), maar voornamelijk het weer (met de 20 graden waar we vandaan kwamen is de 38 graden hier in Alice Springs een enorm verschil!). De komende weken zal ik niet alleen doorbrengen maar met mijn lieftallige wederhelft, die zich nu staat uit te sloven in de keuken (zo regel je dat ;)..)

Op 6 oktober heb ik mijn eindpresentatie gegeven van mijn 3 maanden onderzoek. Het is helemaal uitstekend verlopen en heb veel goede reacties gekregen. Dit betekent echter niet dat mijn onderzoek er echt op zit, ik moet nog een report schrijven en een presentatie geven in Nederland. Door de interessante resultaten die we gevonden hebben, is de kans groot dat we mijn artikel gaan publiceren in een echt wildlife journal! Hoe gaaf is dat! Nu kan ik met een goed gevoel van mijn welverdiende (al zeg ik het zelf) vakantie gaan genieten.
Op 7 oktober is Stijn in Australïë aangekomen en de eerste twee dagen heb ik hem als echte Melbourner door Melbourne geleid (en helemaal niet verdwaald natuurlijk..) We hebben vooral door de straten gedwaald, de Queen Victoria market bezocht (waar je echt alles kan kopen, van eten tot snacks, tot kleding, tot rommel) en de Eureka Skydeck beklommen (nouja beklommen, de lift brengt je in 30 seconden van level 0 naar level 88). Boven op het 300m hoge gebouw heb je prachtig uitzicht over Melbourne en omgeving!

Op zaterdag 10 oktober hebben we onze huurauto opgehaald, een Toyota Camry, en wat ik vind een flinke bak, die we hadden voor 5 dagen. Al was het links rijden even inkomen, en reden we soms bijna aan de verkeerde kant van de weg, zijn we op zaterdagochtend toch veilig en wel op Phillip Island aangekomen. Dit is een eiland zuid-oost van Melbourne. Het eiland is vol met natuur (van bos tot kustlijn) en wildlife. Op het eiland hebben we een bezoek gebracht aan de koala conservation centre, waar we wel geteld 5 koala's hebben gezien, waarvan er 0 wakker waren. Verder zijn we naar Nobbies centre geweest (waar je zeehonden zou kunnen zien, helaas waren ze er niet), Churchill Island (hier ga je een stukje terug in de tijd en heeft Stijn een lange zweep in de lucht gezwaaid om een vol neer te laten vallen en hebben we een workshop schapen scheren gevolgd) en als hoogtepunt the little penguins die rond zonsondergang het strand op komen lopen! Rico, Skipper, Kowalski en Private kwamen dapper als eerste uit de golven het strand op.

Op zondagochtend zijn we vroeg opgestaan om aan de Great Ocean Road (GOR) te beginnen. Een 250 kilometer lange weg van Torquay naar Warranmbool langs de zuidkust van Melbourne. En wat is het mooi!! Terwijl je rijd verandert het landschap van kustlijn met rustige stranden, naar bos, naar robuuste kustlijn met enorme cliffs, naar rainforest.

Dag 1: Melbourne - Lorne
De eerste dag zijn van we van Melbourne naar Lorne gereden. Onderweg zijn we gestopt in Torquay, hét surfersdorp, en in het hele dorp kon je ook alleen maar surfshops vinden. Lunch op Bells Beach, een stukje van Torquay, een prachtig uitzicht over de kustlijn vanaf Point Addis en een korte stop in Anglesea waar ik Stijn mijn kangoeroes heb laten zien (heb ze stiekem wel gemist). Van Anglesea zijn we doorgereden naar Aireys Inlet, een smalle inham langs de kust met een vuurtoren (die helaas gesloten was, dus we konden hem niet beklimmen). Rond het eind van de middag kwamen we aan in ons eerste hostel in Lorne, een heel klein dorpje langs de kust. Aangezien het zondag was, was er weinig open in het dorp en hadden we onze 4 bedden kamer voor ons zelf! Deze avond hebben we, nouja Stijn, zelf gekookt en daarna ons bedje in gedoken.

Dag 2: Lorne - Apollo bay
Rond half 10 de volgende ochtend zaten we in de auto. Rondom Lorne vind je een hoop watervallen en in totaal hebben wij er 4 gezien. Ongeveer een wandeltocht van 500 m steil naar beneden (wat betekent dat je ook weer omhoog moet..) leidde ons naar onze eerste waterval, de Erskine falls. Een barre wandeltocht van maar liefst 8 km, leidde ons door een dicht bos langs de Phantom falls, the Henderson falls en the Won Woodah falls (al moet ik bekennen dat de laatste 2 niet veel voorstelden) en langs een enorme klif van maar liefst 10 m hoog, de Canyon cliffs. Nadat we moe maar voldaan weer bij de auto aankwamen, zijn we doorgereden naar Kenneth River (met onderweg een aantal korte stops om van het prachtige uitzicht te genieten). De tocht van Lorne naar Apollo Bay is een van de mooiste stukken van de hele Great ocean road. Eenmaal bij Kenneth River hebben we een korte Koala walk gedaan. Hier kun je koala's spotten (2 gespot!) en loop je tussen de papegaaien en kaketoes. Stijn heeft geprobeerd ze te voeren en te aaien, maar werd al snel aangevallen door een kaketoe die er niet zo van gediend was. Van Kenneth River zijn we in één keer doorgereden naar Apollo bay. Na een korte maaltijd in een fish&chips restaurant (geen vis voor mij, maar een chicken souvlaki) zijn we snel ons bed ingedoken, want zoveel kilometers lopen breekt je toch op.

Dag 3: Apollo bay - Port Campbell:(Stijn hier, want Suus is moe)
Na de welverdiende nachtrust weer vroeg uit de veren, want er stond nog veel op de to-do list. Ongeveer een half uurtje rijden vanaf Apollo Bay ligt een kaap genaamd Cape Otway met bovenop de klif aan zee de oudste vuurtoren in Australië. Prachtig uitzicht in de koele zeebries langs de kustlijn vanaf de vuurtoren! Een hightlight. (Intermezzo van Suus: Stijn heeft deze niet zelf bedacht!) Wat trouwens ook het vernoemen waard is, is dat we een wakkere koala hebben gezien op de weg naar Cape Otway toe. Een stuk verder landinwaarts hebben we een park bezocht waar je door de boomtoppen van het regenwoud kan lopen. Wel tot 47 meter hoog! In hetzelfde park hebben we ook nog een wandeling gemaakt naar misschien wel de mooiste waterval, Triplet Falls. Suzanne had wel zin in een speurtocht, dus besloot haar mobieltje onopvallend tussen het struikgewas te verstoppen. Ik heb haar nog niet zo snel een trap op zien rennen toen ze er achter kwam dat haar telefoon ergens langs het pad lag!
We hadden het originele idee om heel romantisch met sunset bij de Twelve Apostles te gaan kijken. Dit moment moesten we alleen wel delen met zo'n 200 Aziaten, maar het is ons gelukt om een ansichtwaardige foto te schieten. Even ter informatie:de Twelve Apostles is een groep rotspilaren die nog overeind staan in de branding na jaren van erosie (7 still standing)

Dag 4: Port Campbell - Melbourne
Overnacht hebben we in een prachtig hostel in Pt Campbell. In de ochtend hebben nog wat bezienswaadigheden langs de kust bij Pt Campbell bezocht, waarna we de gehele GOR weer terug hebben gereden naar Melbourne. Heel fijn dat er bij aankomst een BBQ op ons stond te wachten, want de reis terug eindigde in de avondspits van MLB (credits voor Melissa en Benny)


De dag erna voor dag en dauw de auto gepakt om maar op tijd op het chaotische vliegveld van MLB te arriveren. Met trots kunnen we ook zeggen dat we geen schade hebben gereden (ook al heeft Suus met de voorbumper wel een keer een grindpad gekust) Dus nu zijn we in Alice Springs en klaar voor het volgende avontuur dat morgenvroeg om 6 uur zal starten: een ronde in de outback met alle bezienswaardigheden en de trip naar Darwin.

Foto's worden as we speak ontwikkelt in de digitale dark room en zullen spoedig ook richting jullie komen via fb.

Tot snel!


Veel liefs,

Suus & Stijn