Time flies when you're having fun!

Lieve allemaal,

Het is alweer enige tijd geleden dat ik een blog heb gepost (kreeg van een aantal al commentaar), dus werd het weer tijd voor een nieuwe update. Augustus is voorbij gevlogen en kan ik niet anders omschrijven dan ERG druk. Begin augustus hebben we de field trips (het vangen van kangoeroes) afgesloten en in totaal 20 kangoeroes gevangen (en dat is een uitstekend resultaat). Met alle samples op zoek ben ik het laboratorium ingedoken. We testen voor 4 pathogenen, namelijk toxoplasmose (parasiet), Q koorts, Ross River virus en Flavivirus. Dit wordt gedaan in verschillende instituten en daardoor ben ik de laatste tijd van hot naar her gereisd om alles voor elkaar te krijgen. Lange, drukke, frustrerende dagen, aangezien lab werk niet altijd gaat zoals gepland.. Gelukkig komen de resultaten nu binnen en een aantal van de kangoeroes zijn inderdaad positief voor een aantal van onze ziekten. Dat is (voor ons) erg interessant (misschien voor de kangoeroes iets minder ;) ).
Er is naast mijn drukke onderzoeksleven nog wel tijd voor ontspanning en leuke dingen! In de weekenden ga ik er op uit om de omgeving te verkennen of gezellig in Melbourne rond te hangen. Heb een bezoek gebracht aan de Grampians! Dit is een groot nationaal park ongeveer 3 uur rijden vanaf Melbourne, hier hebben we geluncht aan een enorm meer, een wandeling gemaakt langs een klif met een PRACHTIG uitzicht over het hele gebied, afgedaald naar een waterval (helaas moesten we ook weer omhoog klimmen) en geprobeerd selfies te maken met kangoeroes (al vonden die dat minder leuk). Daarnaast heb ik een tocht gemaakt naar Mt. Dandenong, waar we op de weg daarnaar toe stops hebben gemaakt bij een Aboriginal museum over de cultuur en kunst van de Aboriginal, bij een plek waar je Kaketoes kon voeren uit je hand (erg leuk, al kom je er niet zonder kleerscheuren vandaag aangezien ze je vingers soms aan zien als voer..), om uiteindelijk aan te komen bij The Sky High op de top, waar je een uitzicht hebt over de omgeving van Melbourne en de stad (het wordt wel iets mooier gemaakt dan het eigenlijk is, want je moet goed kijken, wil je de stad zien). Aan de andere kant van Mt. Dandenong heb je een mooie wandeling, genaamd de 1000 steps, welke ik met 3 anderen heb beklommen. Een mooie wandeling, die de toch na moet bootsen die Australische soldaten hebben afgelegd in de WOII. Echter eenmaal boven vraag je je af waar je het allemaal voor gedaan heb, want daar is letterlijk NIKS te zien, echt helemaal niks. Gelukkig was de wandeling naar boven erg indrukwekkend, dus dat maakte een hoop goed.
Ook heb ik een dag meegelopen met de dierenarts in Melbourne Zoo, wat hartstikke interessant was! Van een olifant met een verwonde voet, een 92-jarig oud schildpad met verlamde achterpoten, 'post mortem' op een 3 tal insecten (en dan bedoel ik écht insecten, als grote insecten, als die wil je niet levend tegenkomen) tot verwonde vogels en een zieke leguaan, ik heb het allemaal gezien en mee meegeholpen. Erg leuk dus!

Samen met Monica ben ik naar een wedstrijd geweest van een van dé sporten hier in Australië, namelijk Australian Football. Ook wel Footy genoemd. Ik kan een hele blog schrijven over de spelregels en ik zal jullie daar dan ook niet mee bemoeien. Het is is eigenlijk een combinatie van rugby, voetbal en basketballen, aangezien je de bal mag schoppen, 'gooien', stuiteren en je mede spelers op harde wijze naar de grond mag werken. Verder heb ik (natuurlijk) het nachtleven van Melbourne onveilig gemaakt van rooftopbars, tot Amerikaanse restaurant (waar het personeel rond danst), hawaian bars, clubs, bars in hotels binnendringen, feestjes op het strand, ik heb het allemaal gezien en gedaan.

Met nog 3,5/4 weken Melbourne in het vooruitzicht, begint mijn tijd hier langzaam op te raken. Volgende week rond ik mijn laatste lab werk af en dan wordt het tijd om al mijn tijd te besteden aan het schrijven van mijn thesis en opzetten van mijn presentatie. Dit weekend ga ik van mijn vertrouwde kamertje in Point Cook verhuizen naar mijn familie Benny en Melissa (en Monica (dochter), Jon (zoon) en Eduardo (vriend Monica) (Monica en Eduardo vinden 'Drank en Drugs' trouwens een tof liedje). Emmy, de nicht van mijn vader, woont hier in Melbourne en het was hartstikke leuk om haar te ontmoeten en naar al haar verhalen te luisteren (en uiteindelijk het huis verlaten VOL met Nederlands eten, wat had ik beschuiten en drop gemist!!). Benny is de zoon van Emmy en daar ben ik al 2 weekenden verbleven en uiteindelijk besloten om daar mijn laatste weken Melbourne door te brengen. Ook ga ik een bezoek brengen aan Wilson Promontory, een van de mooiste natuurparken hier in de buurt (zeggen ze). Het wordt hier eindelijk lente en de temperaturen raken af en toe de 20 graden met zon en voor het weekend geven ze 24 (!!) graden aan, dus ik ben benieuwd of dat echt zo is.. (het weer kan hier namelijk per minuut veranderen).

Ik denk dat ik jullie wel weer genoeg op de hoogte heb gesteld en zal proberen voortaan ietsje vaker een blog te posten :)

Tot horens weer!

Veel liefs,
Suzanne